Korekcja wad postawy

To częstsze niż myślisz

Wady postawy to problem występujący nie tylko u dzieci. Bardzo często pojawia się także u dorosłych. Chodzi o odchylenia od prawidłowej postawy ciała, a jeszcze częściej o zaburzenia fizjologicznych krzywizn kręgosłupa.

W społeczeństwie występuje błędne przekonanie, że najczęstszą wadą postawy jest skolioza, czyli boczne skrzywienie kręgosłupa. Oczywiście jest to nieprawidłowość, z którą należy pracować i ją korygować, ale są też inne, mniej jawne, z którymi mają odczynienia prawie wszyscy z nas. Najczęstszym powodem powstawania nieprawidłowości w postawie ciała jest niechęć do aktywności fizycznej, siedzący tryb życia, praca przy komputerze oraz stres. Jest to najlepsza recepta na powstanie takich wad postawy jak okrągłe plecy, zniesienie lordozy szyjnej i lordozy lędźwiowej, oraz wspomnianej już skoliozy. Nieprawidłowości te dają nam wszystkim znać o sobie jako dotkliwy ból pleców, obolały kark, uniesione i przeciążone barki. 

Program terapii

Leczenie zaczynamy od edukacji, od tego, by nauczyć pacjenta profilaktyki. W następnej kolejności przygotowujemy go do zajęć korekcyjnych, rozciągamy przykurczone mięśnie, normalizujemy napięcia. Trzecim, zasadniczym etapem terapii są regularne i prawidłowo powadzone zajęcia korekcyjne, skupiające się głównie na wzmocnieniu stabilizatorów: mięśni grzbietu, brzucha, kończyn oraz mięśni posturalnych, a więc tych, które pozwolą Państwu i Państwa dzieciom wrócić do prawidłowej postawy ciała, a co za tym idzie, będą zapobiegać pojawianiu się bolesnych przeciążeń w obrębie układu kosto-stawowo-mięśniowego. 

Metoda PNF

PNF (proprioceptive neuromuscular facilitation czyli proprioceptywne torowanie nerwowo–mięśniowe) to metoda rehabilitacji stworzona z myślą o fizjoterapii schorzeń neurologicznych. Obecnie PNF wykorzystywana jest również z powodzeniem w różnego rodzaju zaburzeniach w obrębie narządu ruchu, w tym także w korekcji wad postawy. Podstawowe zasady terapii PNF to wspierana pozytywną motywacją praca z najsilniejszymi, zdrowymi fragmentami ciała pacjenta, która nie sprawia bólu i wykorzystuje prawidłowe, przebiegające w trzech płaszczyznach naturalne ruchy pacjenta, który dodatkowo wspierany jest poprzez pobudzenie wielu zmysłów.

Celem terapii jest poprawa aktywności ruchowej obszarów osłabionych lub uszkodzonych, wykorzystując do tego mocne partie ciała pacjenta. Zastosowanie metody PNF ma ułatwić codzienną aktywność i osiągnięcie możliwie pełnej samodzielności. Fizjoterapeuta w trakcie terapii stymuluje wiele receptorów i koryguje pozycję ciała pacjenta, dzięki czemu możliwe jest pojawienie się u niego i utworzeniem całkiem nowego wzorca ruchowego, dzięki któremu jest szansa na przywrócenie ciału pełnej sprawności.